Ciężko opisać jest miłość do własnego dziecka, to coś ponad opisami, coś co codziennie nas budzi i kładzie się z nami spać. Codziennie dajemy dziecku dowodu naszej miłości, czy w postaci troski o każdy jego krok, czy w postaci słów KOCHAM CIĘ, czy też w postaci takich gestów jak buziak czy wielki uścisk kiedy dziecko tylko tego potrzebuje, a przecież wiem, że bliskość rodzica to dla dziecka najważniejszy bodziec do prawidłowego rozwoju. Dowodem naszej bezgranicznej miłości jest codzienna duma z każdych jego postępów, a to pierwszego kroku a to pierwszego słowa a to samodzielnego wejścia po schodach, albo innego nowego osiągnięcia które poczyni nasze dziecko. Ale także akceptacja każdych jego porażek oraz wsparcie, którego dziecko potrzebuje by rozwijać kolejne sfery swojej osobowości. Miłość do dziecka to coś , co w najtrudniejszych momentach mojego życia pozwoliło mi przetrwać, co codziennie kazało walczyć o jutrzejszy dzień i nie pozwalało się poddać, bo przecież jest na świcie ktoś kto jak nikt potrzebuje mnie w pełni gotową i zwartą do zdobywania wspólnie świata - mój syn.

Mój kochany najdroższy najwspanialszy synek Filip urodził się przedwczoraj. Wiem, że każda mama bardzo kocha swoje dziecko, ale moja miłość do synka jest wręcz nie do opisania. Jesteś jeszcze taki malutki, taki słodki, otwierasz swoje małe oczka i patrzysz na mnie. To ja twoja mama. Kochanie! Witaj na świecie kruszynko. Tak bardzo mama Cię kocha. A jeszcze nie dawno nosiłam cię pod serduszkiem. Mój mały synku każda chwila z Tobą jest wspaniała. Jesteś na świecie dopiero dwa dni, aż dwa dni, a ja nie potrafię wytrzymać bez ciebie ani chwili, nie potrafię przestać się na ciebie patrzeć. Jesteś taki spokojny, prawie wcale nie płaczesz tylko szukasz piersi. Kochanie! W końcu jesteś, W końcu mogę Cię przytulić. Mój najdroższy. Mój najwspanialszy. Jak ja mogłam bez Ciebie żyć? Syneczku. KOCHAM CIĘ! Dziś chcę to powiedzieć całemu światu! Kocham Cię najmocniej jak Tylko można kochać !

Przytulaki i buziaki mamusi i synka :)
Nie będę się rozpisywać bo zdjęcia mówią same za siebie :
KOCHAM KOCHAM KOCHAM !!!

Czekam na Synka :) Mało zostało :) miesiąc!!! Może nie cały kto to wie :) Chodź ból kręgosłupa nie daje mi funkcjonować normalnie w ciągu dnia i spać w nocy.Czasami płacze wieczorami z bólu.Okropnie boje się pobierania krwi.Od połowy ciąży muszę codziennie robić sobie zastrzyki w brzuch,Ale dla Niego warto :) Pokonuje swoje słabości i strach przed lekarzami,igłami.Bo wiem,ze jest dla mnie Najważniejszy.Zanim zaszłam w ciąże zapierałam się,że nie chce karmić piersią bo potem nie chce mieć brzydkich piersi ehhhh...a teraz modlę się oto,żebym mogła karmić piersią i żeby starczyło mi pokarmu jak najdłużej :) Nie mogę się doczekać aż Go zobaczę i przytulę :) chodź wiem,że będzie bolało zanim Go zobaczę :)

Nasza Zosia - choć jeszcze nie zawitała na świat - już stała się naszym światem. Zawładnęła naszymi sercami i sprawiła, że z nadzieją patrzymy w przyszłość. To Ona sprawiła, że "chcę być mamą" zamieniło się w "jestem mamą"... Myślałam, że jestem silna i niezależna, ale ciąża pokazała mi, że prawdziwym szczęściem jest Ona - mała, bezbronna i tak zależna ode mnie. Jej dobro, zdrowie i życie leży w moich rękach. To wielki dar, móc widzieć jak Ona rośnie, czuć jak kopie, mówić do Niej - choć jeszcze ukrytej. I nic nie przysłoni miłości do naszej córki - ani szpital, ani choroby, z którymi się zmagam, ani świadomość, że zamiast biegać i kupować wyprawkę ja muszę leżeć tyle miesięcy... Kocham Ją i wiem, że moja bierność teraz, za kilka miesięcy zamieni się w radosną aktywność, a moje oczekiwanie zostanie wynagrodzone najpiękniejszym darem, jakim jest nowe życie... Nie umiem napisać w kilku słowach jak Ją kocham. Ale wiem, że już nie umiem Jej nie kochać...