Najwspanialszą kobietą na świecie a zarazem mamą na medal jest moja mama! To właśnie dzięki niej byłam w stanie przetrwać te pierwsze najcięższe dla mnie tygodnie po porodzie... Dlatego dziękuje Ci kochana mamusiu, że byłaś przy mnie gdy tego naprawdę bardzo potrzebowałam. Za to,że specjalnie dla mnie wzięłaś urlop w pracy i przyjechałaś ponad 1000 km tylko po to by wesprzeć swoją córkę i zobaczyć swego kochanego wnusia :) Dziękuje za to,że w momentach, gdy nasz maluszek płakał całą noc Ty nie patrząc na nic biegłaś do mnie i pomagałaś mi go tulić,aby tylko mi było lżej. Dziękuje za wsparcie fizyczne, dzięki czemu mogłam choć chwilę odpocząć na początku tej trudnej drogi jaką jest macierzyństwo, ale przede wszystkim za wsparcie psychiczne i rozmowę z Tobą, które bardzo mi pomagały. To dzięki Tobie kochana mamo wyrosłam na taką kobietę jaką jestem i która stara się teraz być najlepszą mamą na świecie, taką jak Ty- Mamą na medal! :* Bardzo Cie kocham i dziękuję, że jesteś! :) :*


w przypadku wygranej wybieram wariant A, a przy wyróżnieniu również wariant A.

Chciałabym podziękować mojej mamie, która od pierwszych moich dni była zawsze przy mnie, To mama uczyła mnie wszystkiego i wspierała nawet, gdy szło ciężko. Zawsze mogłam i mogę na nią liczyć i choć zdarzały się między nami malutkie sprzeczki to zawsze wynosiłam z nich jakąś naukę. To właśnie mama nauczyła mnie, że dom jest tam gdzie się kocha a nie tam gdzie są tylko meble i ładne wyposażenie. To mama nauczyła mnie magicznych słów-prosze, dziękuję i przepraszam. Nauczyła mnie wstępu do życia.Teraz gdy już mieszkam daleko to bardzo często brakuje mi mamy, żeby tak po prostu się do niej przytulić i po wiedzieć, że bardzo ją kocham. Za parę miesięcy to ja zostanę mamą, a moja mama babcią i nawet gdy mam jakiś problem, czy dylemat to wiem że mogę zadzwonić do Mojej Jedynej mamy o każdej porze dnia i nocy i zawsze usłyszę ciepłe słowo, czy dobrą radę. Oby było tak zawsze, bo Kocham Cie mamo i dziękuję że jesteś-bo jesteś mamą na Medal.
Wybieram opcje A.

Szkoda, że konkurs zakłada składanie podziękowań tylko kobietom, bo akurat dla mnie największym wsparciem był mąż. Wiem, że właśnie łamię zasady konkursu, ale to właśnie mojemu Grzesiowi należą się największe podziękowania i miano TATY na medal. Bo to on:
- znosił moje kaprysy i zmiany nastrojów,
- masował obolałe plecy,
-rozmasowywał łydki, gdy łapały mnie nocne skurcze,
-opiekował się starszymi dziećmi, gdy ja nie miałam siły,
- biegał do sklepu, żeby spełnić moją zachciankę smakową,
- prał, sprzątał, prasował, gotował etc,
Najważniejsze jednak, za co chcę mu podziękować to to, że wspierał mnie, woził na badania i pocieszał, gdy okazało się, że dzidziuś może być chory - mówił wtedy "kocham Cię i JEGO też, choroba niczego nie zmienia, to jest nasz skarb". Wiem chociażby po przykładzie koleżanek, że wielu mężczyzn w takiej sytuacji nagle się rozpływa w powietrzu: odchodzą w bardziej lub mniej cywilizowany sposób: jedni bez słowa, ukradkiem, a inni mówią, że ich to przerosło i że może kiedyś do tego dojrzeją, ale nigdy nie dojrzewają. A mój mąż nie przestraszył się, nie uciekł, nie zwątpił, nie załamał się (a przynajmniej tego nie okazywał). Był silny za nas oboje. Robił wszystko, żebym się nie załamała, żebym cieszyła się macierzyństwem. Nawet w takiej sytuacji potrafił mnie rozbawić. Zawsze powtarzał: "śmiej się dziewczyno, to i nasz maluszek będzie radosny". Był ze mną w czasie porodu, przecinał pępowinę i tulił nasz skarb. Tak jest do dziś. Teraz czekamy na drugiego synka, więc mąż ma pod opieką nie tylko mnie, ale trójkę dzieci i naprawdę jest TATĄ na cały etat, no i na medal oczywiście.
W przypadku głównej wygranej - wariant nagrody jest mi obojętny, a w przypadku wyróżnienia wybieram wariant B.

Aha, tak się rozpisałam, ze zapomnialam dodać, iż w wypadku wygranej wybieram wariant A, lub wyróżnienie B. Pozdrawiam Filipkowa.

Chciałabym podziękować za wsparcie mamie mojego męża czyli mojej teściowej- Danusi. Oj, tak... po tylu latach darcia kotów wzajemnej rywalizacji w chwili, gdy po raz drug zostałam mamą synka zobaczyłam własnymi oczami ile pracy w wychowanie i poświecenie włożyła moja tesciowa. Matka też dwójki chłopów.Dziękuję Ci moja mamo -teściowo droga... za to, że byłaś przy mnie... gdy ja rodząc synka drugiego przed terminem w szpitalu obawialam się co to będzie, czy znów nie bedzie powtórki z rozrywki jak z pierwszym synkiem i walka o jego życie. Dodawalaś mi otuchy, mówiłaś że jest dobrze i było. Dałam radę... jest drug synek i mogę go karmić piersią..już na spokojnie dzięki Tobie droga mamo - teściowo.... Twoje bawarki jak za czasów PRL-u zdziałały cuda, choć ja nadal twierdzę że pokarm rodzi się w głowie, ale niech Ci będzie że wiesz lepiej:) Może to banalne, ale w chwili wyczerpania Twój niegdyś lichy rosołek, teraz jest rarytaskiem iście danie królewskie. Dziękuję Ci, tak po prostu, za pomoc w dniu codziennym, przy starszym synku, w kuchni, za obiady , za szklankę wody w czasie pragnienia przy karmieniu. I przede wszystkim dziękuje Ci za to, że wychowałaś tak cudnego i opiekuńczego syna jakim jest mój mąż. Nigdy nie przypuszczałam, ze kiedyś to napiszę....dziękuje Tobie Mamo Teściowo za to że jesteś. Dziś mając juz 2 synów, widzę ile Cię to kosztowało pracy i wysiłku aby odnalezc się i nie zatracić swej kobiecości w świecie mężczyzn domowych. Jesteś super babką i nigdy nie trać tej radości życia :) Mocno Cię sciskam! Mam nadzieję, że już zawsze będzie między nami taka dobra relacja jaka jest teraz. Dziękuję Ci, że mogłam się odnalzeżć jako kobieta w tych trudnych początkach macierzyństwa. Nic tak nie stawia na nogi jak obiadek od tesciowej:) i dobre słowo.