Doświadczone mamy z Canpolu radzą.

Dodaj swoją poradę

Jak nauczyć dziecko wyrażania trudnych emocji, gdy jest smutne, złe lub rozczarowane

Wyrażanie emocji jest trudne, nawet dla nas dorosłych. Dla dziecka, które uczy się świata okazywanie złości często spotyka się z niewłaściwą reakcją rodzica. Mówimy "nie wolno się złościć", "nie smuć się, nic się nie stało", "porozmawiamy o tym w domu, a teraz bądź grzeczny". Takie podejście może spowodować, że dziecko zacznie tłumić emocje w sobie. Gdy nie znajdą one ujścia mogą spowodować: złość - nagły wybuch, smutek - zamknięcie się w sobie, a nawet dziecięcą depresję, rozczarowanie - brak wiary w siebie. Gdy dziecko wie co czuje, łatwiej mu zwalczyć negatywnie emocje nie krzywdząc siebie i innych. 

1) Smutek  - Gdy dziecko opowiada dlaczego jest smutne nie bagatelizujmy tego "bo to przecież nie są poważne problemy, jak będziesz w moim wieku...". Nie warto też na siłę pocieszać dziecka bo nie na wszystko mamy wpływ, np. nie mówmy, że jutro Krzyś na pewno da się mu pobawić swoją zabawką.  - Polecam robienie przed lustrem minek. Najpierw smutnej, bo przecież dziecko jest smutnej. Ale co by było gdyby było wesołe? Jak wygląda taka minka? Dziecko samo dostrzeże, że lepszy jest uśmiech.  - Jeśli dziecko jest uczuciowe i szybko przejmuje nastroje innych, nie dzielmy się przeżyciami z maluchami.  - Zawsze poszukujmy dobry stron. Jeśli nie możemy znaleźć ulubionej lalki powiedzmy, że to dobra okazja by pobawić się innymi, zapomnianymi zabawkami, może okażą sie lepsze.  - Nie róbmy nic na siłę, dziecko czasem potrzebuje się wypłakać. Jednak kontrolujmy sytuację aby nie zatraciło się w smutku. 

2) Złość - Zaproponujmy by upust złości odbywał się poprzez uderzanie w poduszkę lub targanie starych gazet. U nas lepiej sprawdziła się tabtruga metoda. Bardzo szybko dźwięk targania i obrzucanie się papierkami wywołuje salwy śmiechu.  - Można również poprosić dziecko by namalowało co czuje. Może się okazac, że w ten sposób dowiemy się nawet co ta złość spowodowało np. maluch opowie, że narysował kolegę (celowo napisałam "opowie" bo z wyrazistościa rysunków może być jeszcze trudno), który zabrał mu zabawkę.  - Czasem sprawdza się poproszenie by dziecko pokazało gdzie mieszka w nim złość. Córcia często pokazuje rączkę i już wiem, że nie potrafiła zrobić czegoś co bardzo chciała.  - Zawsze podkreślaj, że nie wolno robić tego, czego nie lubimy u innych dlatego nie wolno krzywdzić kolegów, bić, itp.

3) Rozczarowanie - Nie lekceważmy uczucia rozczarowania ponieważ umiejętność przegrywania to trudna sztuka. Często nie potrafią z nią sobie poradzić nawet dorośli. - Znajdźmy powód rozczarowania i nazwijmy go po imieniu, ale nie róbmy z tego sensacji. - Nie pocieszamy, że jego obrazek jest najładniejszy jeśli taki nie jest. To nie prawda, a dziecko to widzi. - Gdy dziecko przeżywa porażkę przypomnijmy mu, że ostatnim razem to on był np. najszybszy. - Pochwalmy za coś cząstkowego, np. "co prawda Twój rysunek nie wygrał, ale nigdy nie wyszedł Ci tak ładny kwiatuszek!". Pamiętajmy, że sami czasem nie radzimy sobie z trudnymi emocjami. Nie mamy prawa więc winić dzieci za reakcje, które nam się nie podobają. Mamy za to obowiązek im te emocje tłumaczyć i uczyć jak je opanować. To pomoże nam później radzić sobie z dorastającymi dziećmi, a im w dorosłym życiu. Dajcie znać co sprawdza się u Was!

(8 głosów)

  -   Musisz się zalogować lub zarejestrować, żeby dodać ocenę albo komentarz.

Klusia2812

w ciąży



Musisz się zalogować lub zarejestrować, żeby dodać komentarz.

Wybierz autora

Lista porad