Słodkie mamy, czyli cukrzyca w ciąży

Czym jest cukrzyca ciążowa?

Przyjmuje się, że terminem tym określamy wszelkie zaburzenia nietolerancji glukozy wykryte w ciąży. Aby sprawdzić, czy organizm przyszłej mamy prawidłowo reguluje poziom cukrów, pomiędzy 24. a 28 tygodniem ciąży wykonuje się specjalny test obciążenia glukozą 50g lub 75g. Jeśli wyniki takiego testu przekraczają określone w labolatorium normy wówczas możemy mówić o cukrzycy ciążowej.

Kto jest w grupie ryzyka?

Przeważnie zjawisko to dotyka kobiety, które:

• rodziły już wcześniej dzieci
• są powyżej 35 roku życia
• w poprzednich ciążach urodziły dziecko ważące ponad  4 kg
• cierpią na otyłość
• w rodzinie mają osoby cierpiące na cukrzycę, bądź też kobiety które przeszły cukrzycę ciążową

Ale nie zawsze musi wystąpić któryś z czynników ryzyka. Tak było w moim przypadku.

Cukrzyca ciążowa - jak sobie z tym radzić?

Przyznam szczerze, że gdy usłyszałam diagnozę, byłam załamana. Nie wiedziałam dlaczego ja, czułam się gorszą mamą, bo moje dziecko było jeszcze w brzuszku, a ja już mu mogłam zaszkodzić. Bardzo denerwowałam się o maleństwo, mniej o siebie. Nie wiedziałam co mogę jeść, czego mi nie wolno, jak należy komponować posiłki. Wszystkie moje wątpliwości rozwiała wizyta w poradni diabetologicznej, która zajmuje się leczeniem kobiet cierpiących na tą "dolegliwość". Dowiedziałam się tam m.in.:

• tego jak należy dokonywać pomiarów poziomów cukrów za pomocą glukometru, który dostałam
• co powinno znaleźć się  w mojej diecie, a czego mam unikać
• jak mogę obniżyć poziom cukru innymi sposobami, poza dietą
• o konsekwencjach nieleczonej cukrzycy ciążowej

Ale to, co najbardziej mi pomogło, to poznanie innych mam zmagających się z tym problemem - one doskonale rozumiały jak to jest mieć chęć na ptasie mleczko, a nie móc go zjeść. Wiedziały jak irytujące jest, gdy jesz to co powinnaś, a cukier i tak jest wysoki. Otrzymałam duże wsparcie i pomoc od dziewczyn.

Co wolno a czego nie wolno przyszłej mamie?

Przede wszystkim trzeba pamiętać o organiczeniach jakie nasz czekają i czasem (tak jak było w moim przypadku) dość znacznie zmienić sposób odżywiania i życia.

• Całkowita rezygnacja ze słodyczy oraz rzeczy zawierających tzw. wysoki indeks glikemiczny (np. frytek, czipsów, smażonych ziemniaków, białych rozgotowanych makaronów).
• Regularność posiłków - jeść o określonych porach rzeczy o niskim indeksie glikemicznym - np. ciemne pieczywo, ciemny ryż, makaron, jogurty naturalne, warzywa surowe bądź nierozgotowane.
• Odpowiednie komponowanie posiłków - nie możemy całkowicie wyeliminować węglowodanów, bo są one niezbędne w naszej diecie, ale trzeba kontrolować ich ilość oraz dobierać odpowiednie jakościowo produkty.
• Altywność fizyczna - to zawsze pomaga spalić cukry. Spacer, basen na pewno nie zaszkodzą mamie jeśli nie ma przeciwskazań do takiej aktywności.

Dieta nie pomaga - i co wtedy?

Czasem zdarza się tak, że sama dieta nie wystarczy, żeby utrzymywać glikemię na odpowiednim poziomie. Wówczas do leczenia wprowadza się insulinę. Jej rodzaj i dawkę ustala lekarz. Mnie również do nie ominęło i zażywam insulinę zawsze na noc, ponieważ największe cukry miałam na czczo i po śniadaniu. Jak dowiedziałam się, że muszę ją brać - znowu poczułam, że zawiodłam. Ale skoro moja trzustka nie radziła sobie z jej produkcją, musiałam wspomagać się "od zewnątrz". Nie jest to tak straszne jak wydawało mi się na początku - przeszłam kurs  z podawania insuliny, otrzymałam specjalnego pena do jej aplikacji i dzięki temu udaje mi się utrzymywać cukry w normach.

Czy przejmować się cukrzycą ciążową?

Na pewno nie można uważać, że to koniec świata. Ale też nie można jej lekceważyć, gdyż nieleczona prowadzi do wielu powikłań. Tak naprawdę dieta mamy cierpiącej na tę chorobę jest bardzo zdrowa, dostarcza maluchowi wszelkich potrzebnych składników.

Moje rady dla mam z cukrzycą ciążową.

Dziewczyny, przede wszystkim:

• nie załamujcie się, teraz coraz więcej kobiet cierpi na tę chorobę, ale jeśli tylko jesteście pod opieką ginekologa i diabetologa to nic Wam ani maluszkom nie grozi
• znajdźcie inne dziewczyny, które mają ten sam problem - mi wsparcie kogoś, kto przechodzi to samo co ja bardzo pomogło
• to, że teraz macie jakieś zaburzenia tolerancji glukozy nie oznacza, że zostaną one po porodzie - przeważnie cukrzyca ustępuje po urodzeniu dzidziusia
• nie bagatelizujcie jednak zaleceń diabetologa - bo tylko prawidłowo leczona i prowadzona nie stanowi zagrożenia dla zdrowia

Obecnie jestem w 32. tygodniu ciąży, z moją przypadłością zmagam się już od 16. tygodnia. Przytyłam jedynie 5,5 kg od początku ciąży, a moja córeczka rozwija się prawidłowo - wszystkie narządy ma zdrowe, waży także tyle ile powinna w danym tygodniu, jest już ułożona główkowo, więc nie wykluczone, że będę mogła rodzić naturalnie. Moje cukry utrzymują się na dobrym poziomie, a ja od czasu do czasu pozwalam sobie na mały grzeszek jakim jest np. słodkie ciastko :) damy radę :)